เกิดอะไรขึ้นที่สนามบินคาลิโบ บอร์โอะไก?? ห้ามลืมทิ้งหีบห่อและใบเสร็จรับเงินของสินค้าปลอดภาษีเด็ดขาด!!!!

ขีดจำกัดการนำเข้าสินค้าปลอดภาษี ณ สนามบินคาลิโบ บอราไกย์

​

​

​

โกรธมากจริงๆ

​

โดนเรียกเก็บภาษีเพราะมีสินค้าปลอดภาษีมูลค่าเกิน 200 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต้องจ่ายเงินสดไปกว่าสองแสนวอน

โกรธจริงๆ

นี่คือราคาที่ลดลงจาก 568 ดอลลาร์สหรัฐฯ แล้วนะ

ไม่ใช่ว่าตอนเข้าประเทศใหม่ๆ ถ้ามีสินค้าปลอดภาษีมูลค่าเกิน 600 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต้องแจ้งเองและเสียภาษี ฉันเข้าใจนะ

แต่

ทำไมฉันต้อง

ของฉัน

ฉันซื้อแบบปลอดภาษี!

แค่เข้าบอราไกย์

ฟิลิปปินส์!

ต้องเสียภาษีกับเรื่องนี้

แล้วก็มาเรียกเก็บเงินฉันอีกห้าแสนกว่าวอน

​

พวกเขาบอกว่าสินค้าปลอดภาษีมูลค่าเกิน 200 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต้องเสียภาษีทั้งหมด

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย stupid ขนาดนี้

เถียงไปเถียงมาจนหน้าแดงไปหมด

บอกว่าไม่รู้จริงๆ ถ้ารู้ก็คงไม่ซื้อเครื่องสำอางหรือบุหรี่ กระเป๋าเยอะขนาดนี้หรอก

​

สุดท้ายก็ลดภาษีจากห้าแสนกว่าวอนเหลือ 200 ดอลลาร์สหรัฐฯ

แล้วก็ไม่ให้ใบเสร็จรับเงินค่าภาษีด้วย

​

นี่พวกแกจะเอาเงินฉันไปหมดเลยเหรอเนี่ย จริงๆ นะ

ถ้าฉันไม่พูดอะไร คงต้องจ่ายไปห้าแสนวอนแน่ๆ

นี่มันแผนโกงเงินลูกค้าชัดๆ

แน่ๆ เลย

ตอนซื้อกระเป๋าแบบปลอดภาษีที่ร้านในสนามบินอินชอน พนักงานบอกกับฉันว่า

​

​

​

“ช่วงนี้สนามบินบอราไกย์ตรวจสอบสินค้าปลอดภาษีเข้มงวดมากเลยนะ… ถ้าเสียภาษีที่นั่นก็เสียดายแย่เลย เอาถุงช้อปปิ้งกับใบเสร็จไปทิ้งซะ แล้วทำเหมือนเป็นกระเป๋าของตัวเองเลยล่ะ”

​

​

ฉันน่าจะฟังคำพูดนั้นนะ

ถุงช้อปปิ้งสีเทาของแบรนด์ Balenciaga นี่มันอะไรกันเนี่ยㅜㅜㅜㅜㅜ

ฉันไปเอาถุงช้อปปิ้งนั้นมาทำไมวะ จะได้อะไรจากมันวะ ไม่ได้คิดอะไรเลย ฉันก็เลยเก็บมันไว้

​

​

​

:: ขีดจำกัดสินค้าปลอดภาษี ณ สนามบินบอราไกย์ คาลิโบ ::

​

บุหรี่ 1 ซอง

สินค้าที่มีมูลค่ารวมไม่เกิน 200 ดอลลาร์สหรัฐฯ

​

​

อย่าลืมตรวจสอบข้อมูลก่อนซื้อของ หรือไม่ก็ทำตามที่พนักงานสนามบินอินชอนบอกนั่นแหละ ก็คือแกะของออกจากถุงที่สนามบินคาลิโบ

หรือไม่ก็อย่าซื้ออะไรเข้าไปเลยก็ได้

นักท่องเที่ยวชาวเกาหลีมาเที่ยวที่นี่เยอะขนาดนี้ แต่กลับต้องเสียภาษีกับสินค้าปลอดภาษีมูลค่าเกิน 200 ดอลลาร์สหรัฐฯ มันไม่สมเหตุสมผลเลย

พนักงานที่คาลิโบก็บอกว่าไม่รู้เรื่องด้วย

​

อ๊าย โกรธอีกแล้ว........

ฉันอยากทิ้งถุงช้อปปิ้งใบนั้นเพราะมันน่ารำคาญ เลยไปหาถังขยะ แต่พนักงานกลับขอเอาไป ฉันก็เลยให้ไป 555555555555555555 บ้าไปแล้ววววว

​

​

​

​

​

​

ตั้งแต่เครื่องลงจอดที่คาลิโบ ฉันก็ตื่นเต้นถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย

​

​

แต่พอถึงขั้นตอนตรวจสอบสัมภาระ พวกเขาตรวจสอบกันอย่างจริงจังมาก ถุงช้อปปิ้งนี่ยิ่งเป็นเป้าหมายหลักเลย

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

ถ้าไม่อยากเสียอารมณ์เพราะต้องเสียภาษีตั้งแต่ยังไม่ทันได้เที่ยวฟิลิปปินส์ แนะนำว่าอย่าซื้อสินค้าปลอดภาษีเลยก็ดีนะ

คิวยาวด้วย…

​

​

​

​

ตรวจสอบสินค้าปลอดภาษีอย่างเข้มงวดมาก

ตรวจสอบใบเสร็จรับเงินและสินค้าทีละชิ้น แล้วเปรียบเทียบกัน

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

นอกจากนี้ยังมีข้อจำกัดเรื่องการครอบครองเงินเปโซ ซึ่งเป็นสกุลเงินของฟิลิปปินส์ โดยห้ามครอบครองเกิน 10,000 PHP ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือ นำเงินดอลลาร์สหรัฐฯ ไปแลกที่สนามบินคาลิโบหรือที่ดิโมล เพราะอัตราแลกเปลี่ยนจะดีกว่า

​

​

​

​

แลกเงิน 1 ดอลลาร์สหรัฐฯ ได้ 51.30 เปโซ แต่พอไปถึงดิโมล ร้านแลกเปลี่ยนเงินส่วนใหญ่ให้ 51.40 เปโซ 55555

เซ็งอีกแล้ว… 55555

​

​

​

​

​

​

​

​

แลกเงินที่สนามบินไว้ใช้ก่อน แล้วค่อยไปเดินเล่นหาที่แลกเงินแถวๆ ดิโมลก็ได้นะ

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

ถึงแม้ว่าจะต้องเสียภาษี แต่พอออกมาจากคาลิโบ อากาศก็ดีจริงๆ

พนักงานของโรงแรม Shangri-La ก็เรียกชื่อฉันแล้วต้อนรับอย่างอบอุ่น ฉันเลยหายโกรธเลย 55555

​

​
เส้นทางสู่บอราไกย์ที่มีอากาศดี

​

ถ้าต้องจ่ายเงินไปห้าแสนวอน ฉันคงเสียใจจนตายแน่ๆ

น่าจะหาข้อมูลก่อนไปนะ

​

แนะนำให้คิดเรื่องภาษีตอนซื้อสินค้าปลอดภาษีด้วยนะ

​

​

​#บอราไกย์
#สนามบินคาลิโบ
#บอราไกย์คาลิโบ
#สนามบินบอราไกย์
#จากคาลิโบไปบอราไกย์
#สนามบินบอราไกย์คาลิโบ
#ข้อจำกัดสินค้าปลอดภาษีฟิลิปปินส์
#ที่สนามบินบอราไกย์
#แลกเงินที่สนามบินคาลิโบ
#แลกเงินบอราไกย์
#ปลอดภาษี
#สินค้าปลอดภาษี
#ฟิลิปปินส์
#การนำเข้าสินค้าปลอดภาษีฟิลิปปินส์
#การนำเข้าสินค้าปลอดภาษีบอราไกย์
#ขีดจำกัดสินค้าปลอดภาษีฟิลิปปินส์
#การตรวจคนเข้าเมืองฟิลิปปินส์
#การตรวจคนเข้าเมืองบอราไกย์
#ขีดจำกัดสินค้าปลอดภาษีบอราไกย์
#เข้าบอราไกย์
#เข้าฟิลิปปินส์
#ท่องเที่ยวบอราไกย์
#ท่องเที่ยวฟิลิปปินส์
#คาลิโบ